کـودکـــانــه!

.
.
من کودکی بودم
بی  هیچ کاغذ و مدادی،
و زندگی یک کتاب ریاضی بود
که معادله هایش حتی سخت تر از آب دادن گل ها در مریخ
یا کندن درختان بائوباب در سیارک شازده کوچولو بود
ولی تو در کنارم بودی
با آن خنده های نقّاله ای و اخم های صورتی ات
تو به من یاد دادی
چه وقت از گُل سرخ جذر بگیرم
و کِی ابر ها را به توان دو ببرم
تو به من آموختی
جوهر خودکارم که تمام شد
با قطره های باران ، مشق بنویسم
و من نوشتم ...!
.
.

نامه ی عاشقانه!

جلسه آخر کلاس،من خیلی خوشحالم که بالاخره داره تموم میشه...

چون واقعا اذیت شدم سر تدریس این کلاس،

ورقه شو که میده تقریبا بدو بدو به سمت در میرم که ...

- خانوووووم؟؟؟

من در حالی که دارم کیفم رو جمع می کنم...

-جانم؟

- این مال شماست...

و برگه ی تقریبا مچاله ای رو میندازه رو کیفم!!

بازش که می کنم این جمله رو می بینم!!!

معلم ازیزم تو بحترین کسی هستی!!!

و من در شگفتم که چطور از این بچه توقع داشتیم انگلیسی یاد بگیره!!!

تک نوازی پیانوی سفید

تو باز پشت پیانوی سفیدت قایم شدی

می نوازی

ولی من نمیشنوم

چشمامو می بندم و

غ

.

.

.

ر

.

.

ق

میشم

day dreaming

آیا تو هم در این لحظه به من فکر می کنی؟
آیا تو هم در این لحظه از خودت می پرسی:
آیا تو هم در این لحظه به من فکر می کنی؟